• In Memoriam, Bé Manning
    (v.v. Musselkanaal en Bé Manning blijven elkaar altijd trouw!)

    Zondag 5 maart was hij nog aandachtig toeschouwer bij de
    wedstrijd Musselkanaal tegen Sellingen en dan krijg je
    zaterdagmorgen opeens bericht dat onze Bé Manning
    plotseling is overleden. Dat was schrikken en het stemde
    ons tot droefenis dat één van onze ereleden op 82 jarige
    leeftijd is overleden.

    Bé Manning was Musselkanaal: als je Musselkanaal
    noemde, zei je ook Bé Manning. Al heel jong was Be bij de
    club gekomen en al vanaf zijn prille jeugd was Bé heel erg
    bij zijn club betrokken. Op jonge leeftijd heeft Be een
    ongeluk gehad waardoor hij zelf nooit aan voetballen
    toekwam. Maar de betrokkenheid met de voetbalclub bleef
    er wel altijd.

    Bé was nog maar net 25 jaar oud toen hij werd aangesproken door toenmalig voorzitter
    Willems. Of hij er wel iets voor voelde om secretaris te worden van v.v. Musselkanaal. Hij
    nam de functie van secretaris en wedstrijdsecretaris op zich. Maar liefst 35 jaar hield hij dit
    vol, van 1965 tot 2000. Al die jaren was Bé ook trouwe supporter van Musselkanaal.
    Fanatiek, in de goede zin van het woord, stond hij zowel uit als thuis altijd langs de zijlijn op
    zijn eigen kenmerkende manier.

    Toen Bé zijn secretariaatswerkzaamheden had overgedragen bleef hij wel zijn vrijwillige
    werkzaamheden voor de club doen. Jarenlang heeft Bé bij de ingang van het sportpark
    gestaan om alles in de gaten te houden en je wist niet anders dan dat het entréékaartje door
    hem werd gecontroleerd en kapot gescheurd. Ook maakte hij jarenlang deel uit van de
    groenploeg die elke vrijdagochtend het sportpark en de velden netjes houdt. “Dat is gezellig
    en je doet eens wat anders”, aldus Bé die er altijd van genoot om op vrijdagochtend naar het
    sportpark te gaan.

    Bé was ook een trouwe supporter van het Nederlands elftal. In 1974 reden hij en Minie met
    nog vijf andere auto’s richting Hannover om daar de wedstrijd Nederland – Uruguay te
    bezoeken. In 1992 trokken Bé en zijn vrouw Minie met de caravan naar Zweden om daar de
    wedstrijden van Oranje te volgen. Ook in Engeland (1996), Frankrijk (1998) en Euro 2000
    waren ze erbij. Maar Bé praatte liever over zijn Musselkanaal, over de gebroeders Boor,
    Specken of Teuben. Of jongens die het betaalde voetbal bereikten, Frans Gerdes, Benny
    Specken, Harry Heidema, Abel Tieks, Otto Halmingh en Wessel Woortman. Wat Bé een
    ramp vond waren de degradaties naar de vierde klasse. Zijn wens was nog steeds dat
    Musselkanaal ooit in de eerste klasse zou spelen. Dat is nog steeds niet gelukt, één keer
    waren ze er heel dicht bij maar de beslissingswedstrijd tegen Nieuw Buinen ging toen
    verloren, iets wat Bé heel lang pijn heeft gedaan.

    Opvallend was ook dat bij een thuiswedstrijd Bé na afloop zelden tot nooit in de
    bestuurskamer werd gesignaleerd. Bij een nederlaag zag je hem zeker niet: hij kon dan ook
    slecht tegen zijn verlies. Hij moest het eerst zelf even verwerken en kon daar geen smalende
    tegenstanders bij gebruiken. Bé stond bij de wedstrijden meestal met een aantal andere


    bestuursleden op dezelfde plaats langs de lijn. Als het weer eens niet goed ging, had Bé ook
    bijna altijd hetzelfde commentaar. “Beetje feller Musselknoal”, hoorde je dan altijd.

    Bé kon soms ook heel rechtlijnig denken. In de periode van de overschrijvingen was hij soms
    niet te genieten omdat sommige leden op het laatste moment de club verlieten. Op de
    laatste avond van de overschrijvingen was hij dan soms ook bewust thuis zodat ze geen
    overschrijving konden aanvragen omdat je vroeger de handtekening van de secretaris nodig
    had. Een opmerkelijk verhaal betreffende een overschrijving is er ook. Bé en Minie hadden
    een huwelijksjubileum en zouden een feest geven bij Zaal Veenlust. Echter op de laatste
    avond van overschrijving vroeg de keeper van Musselkanaal overschrijving aan naar
    Stadskanaal. De keeper was de schoonzoon van de eigenaar van Zaal Veenlust. Dit vond
    Bé zo onrechtvaardig dat het feest bij de Veenlust per omgaande werd afgezegd…..

    Veel mensen vonden het ook vreemd dat Bé, op en top Musselkanaalster, in Valthermond
    woonde. Maar dat was heel simpel te verklaren, door zijn werk als administrateur bij een
    landbouwmechanisatiebedrijf in Valthermond ging hij wonen vlak bij de plek waar hij werkte.

    Bé werd ook benoemd tot erelid van zijn voetbalclub en zelfs een onderscheiding tot erelid
    van de KNVB viel hem ten deel. Bij zijn afscheid als bestuurslid zou Bé een Koninklijke
    onderscheiding krijgen voor zijn werkzaamheden die hij voor Musselkanaal had gedaan.
    Tijdens de Algemene Ledenvergadering zou Bé de onderscheiding ontvangen. Alles was er
    op ingericht om Bé te verrassen met deze onderscheiding. Echter Bé “verraste” iedereen
    door op weg naar het sportpark een ongeluk met de auto te krijgen. Gevolg was dat Bé in het
    ziekenhuis belandde en de vergadering in verwarring achterliet. De burgemeester die al op
    weg was naar het sportpark kon onverrichter zake weer terug en moest toen
    noodgedwongen naar het ziekenhuis rijden om Bé daar de Koninklijke onderscheiding uit te
    reiken.

    Bé moest de laatste jaren steeds iets meer van zijn gezondheid inleveren maar bleef wel een
    trouwe supporter van Musselkanaal. Het afgelopen seizoen, toen Musselkanaal kampioen
    werd, was hij ook steeds aanwezig. Dan weer Gerda of Annette gingen met hem mee en het
    kampioensfeest werd ook nog uitbundig gevierd. De laatste tijd bracht zijn dochter Gerda
    hem altijd naar het voetbalveld. In een rolstoel bezocht hij dan nog altijd de wedstrijden van
    zijn club op nog steeds fanatieke wijze. De laatste wedstrijd tegen Sellingen was hij ook zeer
    kritisch op de scheidsrechter. “Ik kan het ja niet meer maar eigenlijk wil ik het veld nog wel in
    om de scheidsrechter even te wijzen op zijn manier van fluiten”, verklaarde hij tijdens de
    pauze van de wedstrijd. Met Annette had hij zelfs al weer afgesproken om afgelopen zondag
    naar Oude Pekela te rijden om daar Musselkanaal tegen Noordster te zien spelen. Helaas is
    hem dat niet meer gegund!

    De v.v. Musselkanaal zal een trouwe supporter missen. Bé, bedankt voor al je
    werkzaamheden voor jouw club, de v.v. Musselkanaal.

    De voetbalvereniging Musselkanaal wenst de familie Manning heel veel sterkte de komende
    tijd.

    Het bestuur v.v. Musselkanaal.
    13-03-2023